Andere manieren om de productieprikkels uit het zorgstelsel te halen, zijn transformatiebudgetten en shared-savingscontracten, aldus de initiatiefnemers. Ondertekenaars van het initiatief zijn de bestuurders van Meander MC, Rijnstate, MC Leeuwarden, Amstelland Ziekenhuis, Ziekenhuis Gelderse Vallei, Tjongerschans en Wilhelmina Ziekenhuis en de directies van de medisch-specialistische bedrijven van Catharina Ziekenhuis, Maasstad Ziekenhuis, St. Antonius Ziekenhuis, HagaZiekenhuis, Rijnstate, Amstelland Ziekenhuis, Flevoziekenhuis en Spaarne Gasthuis.
Ook enkele bedrijven steunen het voorstel, zoals BDO Accountants & Adviseurs, Rabobank, Logex Healthcare Analytics en consultancybureau Vintura. De initiatiefnemers reageren op het plan van het nieuwe kabinet-Rutte om de msb’s aan te pakken. Volgens het coalitieakkoord, dat in januari verscheen, zouden ze die perverse productieprikkels instandhouden. Daarom bereidt het kabinet wetgeving voor die alle medisch specialisten verplicht om in loondienst te werken.
Transparantie
De initiatiefnemers nodigen iedereen in de zorg uit “zo snel mogelijk” om de tafel te zitten om alle zorgdata en best practices te “ontsluiten, transparant en vergelijkbaar te maken om ze daadwerkelijk te gaan gebruiken”. Daarbij zullen wel “onnodige barrières vanuit verstikkende privacywetgeving doorbroken moeten worden”.
Het voorstel is ook een antwoord op de trage transformatie naar ‘passende zorg’. Oorzaak daarvan is volgens de initiatiefnemers dat innovatie en efficiency financieel niet wordt beloond of zelfs wordt bestraft. Dat komt door weeffouten in het zorgsysteem. “We willen van passende zorg de norm maken”, vinden ze. “Daar zijn geen grote woorden uit Den Haag voor nodig.”
Innovatie moet lonen
De initiatiefgroep wil dat innovatie gaat lonen. “Als we in staat zijn binnen de hele zorgketen en het sociale domein een op data gebaseerde, positieve en veilige leer- en verbetercultuur te creëren, kunnen we nog sneller stappen maken. Echter, niemand gaat innoveren als het alleen maar geld kost of als het uiteindelijk betekent dat de continuïteit van de zorgorganisatie in gevaar komt.”
“Lange termijncontracten tussen verzekeraars en aanbieders, transformatiebudgetten, populatiebekostiging en shared-savingscontracten moeten de komende jaren de standaard worden en eenvoudig inzetbaar zijn. We willen geen ellenlange en complexe onderhandelingen”, zo luidt het aanbod aan Den Haag. De initiatiefnemers hopen dat meer msb’s en zorgbestuurders zich aansluiten bij hun ideeën.
Prima initiatief, mensen reduceren tot telefoons en belbundels vervangen door zorgbundels. Eindelijk wordt de zorg een echte markt. Van plofkippen tot plofmensen en van klikoknallers tot dwaze dagen aanbiedingen. Het gaat echt de goede kant op met de zorg, kwantiteit is altijd beter dan kwaliteit. Misschien beter idee om de zorg weer een menselijk karakter te geven waarbij de zorgrelatie tussen zorgvrager en zorgverlener weer centraal komt te staan.
Introductie van zorgbundels kan er toe leiden tot risicosectie doordat gezonde mensen veel ‘goede’ en betaalbare aanbiedingen krijgen en chronisch zieke mensen krijgen weinig tot geen of hele dure zorgbundels aangeboden omdat zij ‘heavy’ gebruikers zijn en ‘afgeremd’ moeten worden in zorggebruik. Het zal leiden tot verdere tweedeling tussen zieke en gezonde mensen en risicoselectie van goede en slechte risico’s. De markt selecteert winstgevende klanten en verlieslatende klanten. Uiteindelijk betalen de chronisch zieken de rekening.
Het is heel erg flauw en een foute voorstelling van zaken om de MSB’s te verwijten dat zij de productieprikkels in stand houden. Ook de ziekenhuizen hebben er bij gebrek aan een intelligenter systeem baat bij. Dus de financiering moet anders! Van mij mogen specialisten in loondienst, maar het lost hier niets op. Lange termijn contracten en populatie-bekostiging doen dat wel. Dus waar wachten we nog op Kabinet. Transformatiebudgetten leiden tot perverse prikkels en gaming, want iedereen gaat er op los transformeren, maar waar naar toe? Richt de prikkels in op de gewenst eindsituatie. You get what you pay for. Shared savings begrijp ik al helemaal niet; maak met goede prikkels mogelijk dat zorgverleners hun werk goed en op de meest kosteneffectieve manier kunnen doen en wat er over blijft (als dat al zo is) moet terug naar de burger.