Volgens Caroline Harnacke, onderzoeker en projectleider Inclusie en Diversiteit bij kennisinstituut Movisie zou het niet uit moeten maken waar je woont. “Het is absurd. Het openbaar vervoer is lang niet overal toegankelijk. Een gehandicaptenparkeerkaart is geen comfortabel extraatje. Het is voor mensen met een beperking essentieel om mee te doen in de maatschappij en vorm te geven aan hun leven.”
Vrijheid
Volgens Harnacke zou het goed zijn als de tarieven gelijkgetrokken worden. “Gemeenten hebben nu de vrijheid om zelf beleid te maken en tarieven te bepalen en dat leidt tot ongelijkheid in de behandeling van mensen met een beperking. Het is verbazingwekkend dat je voor de aanvraag van een paspoort wel overal hetzelfde betaalt, maar niet voor een gehandicaptenparkeerkaart.”
Volgens belangenorganisatie Ieder(in) moet er landelijk beleid komen. “Het is belangrijk dat iedereen mee kan doen in de samenleving. Een gehandicaptenparkeerkaart is daarvoor onmisbaar. Het maakt het verschil tussen wel of niet naar je werk kunnen, je familie kunnen zien of überhaupt de deur uit kunnen. Dat is voor iemand in Emmen net zo belangrijk als iemand in Tiel. Een landelijke regeling die in alle gemeenten kan worden uitgevoerd zou veel oplossen.”
Gemiddelde kosten
Het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat laat weten dat er geen plannen zijn om de huidige regels te veranderen.
Mensen die zonder hulpmiddelen niet verder dan 100 meter kunnen lopen, komen in aanmerking voor een gehandicaptenparkeerkaart. Gemeenten mogen de tarieven zelf bepalen. Gemiddeld kost de aanvraag ongeveer 122 euro, inclusief de kosten voor medisch onderzoek. (ANP)
Dit fenomeen is mij bekend toen ik voor mensen een aanvraag deed in de gemeente waar ik woon. De keuring is een belachelijk en moet snel over de schutting. Bij een keuring gaan de mensen zich beter voor doen. Heb ik meegemaakt met een cliënt. De aanvraag werd afgewezen. en een paar maanden later ging het niet meer. De aanvraag is niet meer ingediend.