Brochure technique ouverte avec pages replies et souleves . Travail sur le thme de l'oeil, de la vision.
De adviezen van de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving zijn zonder meer relevant, maar de raad moet beter zijn best doen om de adviezen ook geaccepteerd en uitgevoerd te krijgen. Dat is de belangrijkste conclusie uit een evaluatie van het functioneren van de RVS tussen zijn vorming in 2015 en 2018.
Verschillende adviezen van de RVS zijn onvoldoende opgepakt en dat is zonde, stelt een externe evaluatiecommissie onder leiding van Hans van der Schoot, in het dagelijks leven de voorzitter van de Samenwerkende Topklinische Ziekenhuizen (STZ). “Een advies is pas waardevol als het echt gaat werken – in het beleid, in het gezondheidsveld, in de markt van (gezondheids)zorg en welzijn”, schrijft de commissie in haar rapport.
Framing
De commissie erkent dat doorwerking van een advies “een onvoorspelbare aangelegenheid” is. “Het is in hoe dan ook een tweeledig proces: acceptatie moet van twee kanten komen.” Toch kan de RVS hier zelf meer aan doen. Een betere doorwerking vraagt volgens de commissie om maatwerk: de werkwijze, timing, framing en nazorg van een adviestraject moeten goed op elkaar zijn afgestemd. “Indien de RVS bijvoorbeeld het doel heeft werkwijzen te veranderen, dan moet duidelijk worden hoe adviezen in de praktijk gebracht kunnen worden. Wanneer adviezen een meer richtinggevend karakter hebben, moet duidelijk zijn hoe andere partijen met het advies verder kunnen gaan.”
Ambtelijke terughoudendheid
Tegelijkertijd valt het de evaluatiecommissie op dat de Raad door de rijksoverheid in beperkte mate om advies is gevraagd. De adviezen worden vooral in ambtelijk Den Haag met enige terughoudendheid benaderd. “Het geeft gedoe, ze komen bovenop het werk, en de politieke wind waait nog wel eens uit een andere richting dan het advies. Iets dergelijks valt te zeggen voor het veld en de lokale overheid: men moet er voor open staan en ze willen zien”, concludeert de commissie.
Onduidelijke rol
Verder blijkt uit het evaluatieonderzoek dat het niet altijd even duidelijk wat de RVS is en doet. Dat komt doordat de taak van de raad heel breed is, wat weer een gevolg is van het feit dat de RVS voortkomt uit een samenvoeging van twee voorgangers, de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg (RVZ) en de Raad voor Maatschappelijke Ontwikkeling (RMO).
De rol en positie van de RVS wordt verder vertroebeld doordat de raad in zijn adviezen steeds meerdere perspectieven wil laten zien. Dat wordt volgens de evaluatiecommissie gewaardeerd, omdat hierdoor het gesprek wordt gefaciliteerd en anders denken mogelijk wordt. Tegelijkertijd ontbreekt de inhoudelijke kadering, waardoor de rol en positie van de RVS voor het zorgveld niet altijd duidelijk zijn.
Focus op volksgezondheid
De Raad zou dan ook actiever moeten communiceren wat het unieke profiel van de RVS is: een onafhankelijke adviesraad op het terrein van de volksgezondheid in relatie tot samenlevingsvraagstukken, met gezag in het zorgveld en het openbaar bestuur. Inhoudelijk moet de Raad zich meer focussen op het thema volksgezondheid, de relatie tussen samenleven en de organisatie van zorg en gezondheid.
Al met al moet de Raad werk maken van ‘een acceptatiestrategie’. “Op wie is het gericht, wat is het inhoudelijke niveau (bijvoorbeeld conceptueel of interventiegericht), wat is de beoogde opbrengst, welk netwerk is van belang, wat betekent dit voor de publiciteit? En welke adviesvraag ligt eraan ten grondslag – of zou eraan kunnen liggen! De commissie wil er voor pleiten dat jaarlijks drie tot vijf gevraagde adviezen worden uitgebracht, en dat daarnaast andere vragen om advies worden opgehaald uit het veld (inclusief gemeenten).”
Herkenbaar
In een reactie op de evaluatie zegt RVS-voorzitter Jet Bussemaker: “We gaan aan de slag met de verbeterpunten. Veel punten uit de evaluatie zijn herkenbaar en komen nu bijna als vanzelfsprekend terug bij het opstellen van onze nieuwe werkagenda.”
