Voor patiënten zou een dergelijk akkoord zorgen voor duidelijkheid. De patiënt komt namelijk bij de verschillende delen van de zorg terecht en met een sector overstijgend akkoord volgen de afspraken dat pad. “Wij verwachten dat zij hierbij tegen de uitdagingen aanlopen waar een patiënt ook tegenaan zou lopen. Deze uitdagingen landen vervolgens in het akkoord. Patiëntvertegenwoordigers gaven dan ook aan voorstander te zijn van sectoroverstijgende akkoorden”, schrijven de onderzoekers.
Vertaling naar de regio
Ook is het makkelijker om zo’n akkoord naar de regio te vertalen. Want, merken de auteurs op, daar werken professionals uit verschillende sectoren van de zorg samen aan dezelfde opgaaf. Wanneer branche- en beroepsverenigingen gezamenlijk een landelijke richting geven zouden de afspraken in het akkoord sneller succesvol worden geïmplementeerd.
Verder geeft een sectoroverstijgend HLA een signaal naar de rest van de zorg. Netwerkzorg met goede onderlinge samenwerking wordt gestimuleerd. De signaalfunctie voor HLA’s medisch specialistische zorg (msz) en ggz bleken volgens SiRM belangrijk om veranderingen te realiseren. Ook is het duidelijk wat de implicaties zijn voor andere zorgsectoren wanneer een bepaald doel niet wordt gehaald.
Duidelijke governance
De samenhang tussen de HLA msz en de HLA huisartsenzorg wordt aangehaald. Doordat doelen in de huisartsenzorg niet worden gehaald, stokt de bij de msz afgesproken substitutie. “In een sectoroverstijgend HLA wordt de samenhang tussen de benodigde investeringen of te stellen randvoorwaarden in de ene sector ten opzichte van de benodigde besparingen in de andere sector sterker geborgd, doordat afspraken in samenhang worden gemaakt.”
Nadeel is dat er minder duidelijkheid is over de budgettaire ontwikkeling per sector. In een sectoraal akkoord is dat automatisch duidelijk. Ook is er een rol weggelegd voor branche- en beroepsverenigingen die de samenhang moeten bewaken tussen verschillende HLA’s voor de verschillende maatschappelijke opgaves. Bij sectoroverstijgende HLA’s is een duidelijke governance nog noodzakelijker dan bij sectorale akkoorden.
Alsmaar complexer
De besluitvorming wordt alsmaar complexer hoe meer partijen uit meer sectoren bij een afspraak worden betrokken. “De ervaring met het betrekken van de VNG bij de HLA’s voor de ggz en de wijkverpleging leert dat het voor een goed commitment noodzakelijk is om de partijen uit andere sectoren en domeinen al bij het definiëren van de maatschappelijke opgave te betrekken”, aldus de onderzoekers.
Het onderzoeksbureau sluit zich aan bij de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS). Die adviseerde in juni om de hoofdlijnakkoorden eveneens te kneden rond domeinoverstijgende opgaven. De akkoorden hebben weliswaar goed gewerkt om de kosten in de zorg te drukken, maar inhoudelijke afspraken leidden in de zorgpraktijk tot weinig verandering. Kostenbeheersing zou niet meer primair het doel moeten zijn van de akkoorden, vindt de RVS. “Door af te stappen van kostenbeheersing als primair doel ontstaat ruimte voor zorginhoudelijke opgaven die nu onbeantwoord blijven.”
Leuk idee van de onderzoekertjes. Maar de VWS ambtenaartjes stappen de onderhandelingen in met “het moet budgetneutraal zijn”. Houdt dus in als sector/regio A meer krijgt gaat dat er af bij sector/regio B. Dan hebben we na 5 á 10 jaar weer eenzelfde ramp als de toeslagenaffaire maar dan met sectoren of regio’s die compleet uitgekleed zijn.
Het enige wat helpt is dat het neo-liberale management van Rutte oprot uit de Nederlandse politiek.
Branche-overstijgend aanbod van volksgezondheid ( o.a. infectiebestrijding, positieve en preventieve hulp ) en individuele gezondheidszorg ( erkende professionele zorg voor gezondheid ) zijn aan elkaar gerelateerd en … de mens wordt vaak tekort gedaan door te smalle benadering en hulp. Dit advies zal leiden tot betere zorgverlening. Niet alleen voor de cliënten en patiënten biedt dit voordelen. Verzorgenden IG en verpleegkundigen pleiten onophoudelijk voor nationale arbeidsvoorwaarden ( branche-overstijgende CAO ). Het huidig “opgedeeld werkveld” past niet bij hun professioneel kennen en kunnen. En deze schotten belemmeren hen in de loopbaan en zal ook reden tot verloop binnen de sector zorg of verlaten ervan.
“Doordat doelen in de huisartsenzorg niet worden gehaald, stokt de bij de msz afgesproken substitutie. ”
dit is mi een boude uitspraak waarmee de schuld van het niet verwezenlijken van de doelstellingen JZOJP bij de huisarts wordt neergelegd. iets meer nuance geeft meer vertrouwen in de opstellers van het artikel.