Veel mensen met een beperking, een chronische ziekte of psychische aandoening ondervinden problemen bij het zelfstandig wonen. Er zijn te weinig geschikte woningen, eenzaamheid komt veel voor en de brandveiligheid is sterk onvoldoende. Dit blijkt uit de meldactie wonen van Ieder(in), de Patiëntenfederatie Nederland en Mind/LPGGz.
Volgens bijna de helft van de deelnemers is hun woning eigenlijk niet geschikt. Maar verhuizen is moeilijk omdat er weinig keuze is in geschikte woningen. Veel mensen zijn aangewezen op woningaanpassingen. Ruim eenderde geeft aan dat het ondanks aanpassingen behelpen blijft en dat er betere aanpassingen nodig zijn.
Ook het gebrek aan ondersteuning is regelmatig een probleem. Ruim dertig procent vindt dat er onvoldoende hulp geboden wordt bij het schoonmaken van het huis. Bijna veertig procent van de mensen met een verstandelijke beperking ervaart gebrek aan hulp bij het aanbrengen van structuur in de dag. Verder blijkt dat eenzaamheid veel voorkomt: 29 procent van de mensen met een verstandelijke beperking voelt zich vaak of altijd eenzaam, onder mensen met een psychische aandoening is dit 40 procent.
Brandveiligheid
De meldactie maakt duidelijk dat brandveiligheid extra aandacht behoeft nu steeds meer mensen met een beperking of aandoening – waaronder veel ouderen – zelfstandig wonen. Slechts 53 procent weet hoe je de woning bij brand moet verlaten. Bijna een kwart van de mensen heeft geen enkele voorziening; dus geen rookmelder, brandblusser of vluchtplan.
Iederin, de Patiëntenfederatie en Mind/LPGGz doen aanbevelingen om de geconstateerde problemen te verhelpen. Zo moeten er veel meer woningen worden gebouwd die makkelijk aanpasbaar zijn en levensloopbestendig. Verder willen de organisaties gerichte ondersteuning voor mensen die last hebben van eenzaamheid, zoals hulp bij het leggen van contacten. Om de brandveiligheid te verbeteren moeten er speciaal voor deze kwetsbare groepen nieuwe vormen van voorlichting worden ontwikkeld.
Tot slot pleiten de organisaties ervoor dat ‘wonen’ ook ter sprake komt in het keukentafelgesprek als mensen ondersteuning aanvragen bij hun gemeente. “Het verhelpen van knelpunten in het wonen, heeft een groot effect op het welzijn van mensen en vermindert hun afhankelijkheid van voorzieningen.” Het overheidsbeleid is er juist op gericht dat mensen met een beperking, een chronische ziekte of psychische aandoening zo veel mogelijk zelfstandig leven.
