Beel:d: M.Dörr & M.Frommherz / stock.adobe.com
De huisartsen vinden de nieuwe tarieven die de NZa op 1 juli publiceerde, te laag. Op last van het College van Beroep voor het Bedrijfsleven moest de NZa de tarieven voor 2023 en 2024 opnieuw vaststellen. Een kostenonderzoek uit 2015 mocht daarbij niet meer als basis dienen. De zorgautoriteit heeft hier gehoor aan gegeven en nieuw onderzoek gedaan.
Reactie NZa
Helaas voor de huisartsen vindt de NZa dat de huisartsensector er ‘financieel goed voor staat’. Volgens de NZa zijn de werkelijke kosten per behandeling op dit moment 2,6 procent lager dan de tarieven. Op 1 januari 2025 worden de bedragen die huisartsen in rekening mogen brengen, aangepast. Omdat daar ook een indexering in zit, gaan de tarieven gemiddeld toch nog met 1,9 procent omhoog.
Petitie LHV
Dat was tegen het zere been van de huisartsen. Volgens de LHV stelt de NZa de tarieven op een onlogische manier vast en straft het huidige systeem extra inspanningen af. Daarom startte de LHV een petitie en kondigde de vereniging aan bij de nieuwe VWS-minister haar nood te klagen. De LHV stelt: “Huisartsenzorg vormt de hoeksteen van ons zorgsysteem, maar het systeem kraakt. En als de basis kraakt, dan dreunt dit door in de gehele keten. Investeer in een sterke eerste lijn waarbij realistische tarieven een belangrijk onderdeel zijn.”
Reacties huisartsen
Op LinkedIn roept de petitie veel verontwaardigde reacties van huisartsen op.
Marieke Bouwland-Both, praktijkhoudend huisarts: “Meer voor minder”. Dat lijkt het motto van de Nederlandse Zorgautoriteit. De huisarts krijgt steeds meer taken, terwijl de tarieven achterblijven. Er wordt slechts 36 uur van de daadwerkelijke 46 uur vergoed.“
Verena Dirkse, praktijkhoudend huisarts : “Met de raming van een 36-urige werkweek terwijl dit ruim 46 uur is, moeten we minimaal 10 uur vrijwilligerswerk doen in onze eigen praktijken. De eerstelijn staat al voldoende onder druk.”
Jorrit de Vries, huisarts in opleiding: “Hé, ken jij toevallig nog iemand die… – 46 uur wil werken terwijl ie voor 36 betaald krijgt? – Kan rekenen op steeds meer taken en verantwoordelijkheden, maar wel lagere tarieven in de toekomst? – (Financieel) bestraft wil worden als ie meer doet? Nee? Vreemd….”
Bernard Leenstra: “De NZa, die gaat over de verdeling van zorggeld, begrijpt dat niet. Op basis van hun excelsheets zien zij dat huisartsen steeds meer consulten proppen en dus meer geld verdienen. In werkelijkheid proppen huisartsen hun spreekuren vol zodat mensen tenminste nog worden gezien, met alle gevolgen van dien. En om dat te kunnen doen nemen de kosten ook toe. Daarnaast gaan zij er vanuit dat huisartsen, net als zij, 36 uur per week werken. Kortom, er is een mismatch tussen de excel sheets en de werkelijkheid.”
Mirjam Hollemans-van Donselaar, praktijkhoudend huisarts: “De huidige move van de NZa druist in tegen alles waar we in 2023 als huisartsen voor op het Malieveld hebben gestaan en het IZA om de eerste lijn te versterken.”
Het inkomen van de huisartsen is de laatste jaren zeer sterk gestegen. Het inkomen van de huisarts (na aftrek van pensioenpremie en AOV) ligt nu op het niveau van een medisch specialist in loondienst (AMS schaal 6).
Gezien dat je als praktijkhoudende huisarts véél meer onkosten hebt (o.a. pand en assistente), vind ik dat bepaald niet overbetaald. En dan nog het punt van de lengte van de werkweken. Maken specialisten in loondienst ook 46 uur als ze maar voor 36 betaald worden?
Huisartsen zijn nooit tevreden en voelen zich altijd “zielig”. Dat was in mijn tijd als huisarts en LHV-afgevaardigde in de jaren ‘90 zo en is nog steeds het geval. Veel eisen van toen zijn gerealiseerd , zoals de huisartsenposten ( niet in het belang van de patiënt, wel in dat van de huisarts) de tarieven zijn fors gestegen, declaraties worden gedaan naar eigen smaak (bijv. Dubbel consult rekenen als die langer dan 10 minuten duurt ipv wat de NZA regel te volgen: langer dan 20 min) etc.
En toch zijn ze ontevreden.
Ze lijken op rupsje nooitgenoeg
@Frank Conijn.
De onkosten voor de praktijk van een huisarts worden betaald via inschrijftarieven die de huisarts krijgt per ingeschreven patient. Voor veel patiënten krijgt de huisarts het inschrijftarief betaald maar ziet die patiënten niet. Omdat ze geen zorg nodig hebben. Daarnaast kunnen er allerlei verrichtingen (ECG’s, longfuncie, chirurgische ingrepen, huisbezoeken etc) gedeclareerd worden naast het tarief per patiënt per bezoek. Daarnaast zijn er allerlei extra gelden ter beschikking gesteld: digitaliseringsprojecten, project ‘meer tijd voor de patient’, etc. Kortom ruime financiële middelen ter beschikking zou ik zeggen. Daarnaast gaat de tarieven nu ook nog eens met 1,9% omhoog.
De werkdruk van Medisch specialisten is de laatste jaren enorm gestegen en wordt er andere pathologie gezien dan in de eerste lijn. Medisch Specialisten krijgen niet betaald per verrichting of ingreep. In de eerste lijn is dat een verdienmodel geworden, lees business.
Ik zie werkelijk geen enkel steekhoudend argument in uw weerwoord. Ook niet dat er in de tweede lijn ernstigere (‘andere’ klopt niet, want de huisarts ziet de patiënt het eerst) pathologie gezien wordt. Huisartsen moeten weliswaar minder diepgaande, maar van veel meer aandoeningen verstand hebben dan specialisten.
Verder verwijs ik terug naar mijn eerste reactie.
Uw analyse van een ruime financiële vergoeding klopt in mijn ogen niet. De NZA rekent te weinig uren waardoor je ondanks alle door u genoemde vergoedingen toch tekort schieten. Bovendien zijn de tarieven niet verhoogd, maar verlaagd en vervolgens geïndexeerd. Dat is dus geen verhoging van de tarieven. De extra gelden zoals meer tijd voor de patiënt is in mijn ogen achterstallig onderhoud. We worden nu eindelijk betaald voor iets wat veel huisartsen al jaren deden.
Het argument over medisch specialisten begrijp ik eerlijk gezegd niet goed. Het een hoeft het ander toch niet uit te sluiten? Overigens zie ik veel medische specialisten zich achter dit initiatief scharen aangezien zij ook baat hebben bij een sterke eerstelijn.
Om de (financiële) problematiek in de eerste lijn op te lossen is het noodzakelijk dat alle huisartsen in loondienst gaan van (grote) gezondheidscentra met daarbij voldoende ondersteuning van een praktijkmanager. Zo kan de huisarts zich primaire richten op de zorg voor de patient en kan er (kosten)efficiënter gewerkt worden. Daarmee neemt ook de productiepikkel af en daarmee de onkosten in de eerste lijn.
De meeste huisartsen werken al in meermanspraktijken. Verdere schaalvergroting levert weinig meerwaarde op en heeft als nadeel dat de huisarts steeds meer uit de buurt verdwijnt. Ook deze reactie van u vind ik dus niet steekhoudend.
Het gaat om het feit dat ze vrijgevestigd zijn en er dus een productieprikkel bestaat. De schadelast voor zorgverzekeraars is tegenwoordig voor huisartsen praktijken net zo groot als de tweede lijn (als je het afzet tegen het aantal werknemers in de eerste lijn). Door in loondienst te gaan werken valt de perverse productieprikkel weg en kan men zich toeleggen op het leveren van kwalitatieve goede zorg. Door betaalt te krijgen per bezoek, verrichting en ingrepen, is de focus van de huisarts tegenwoordig anders komen te liggen, namelijk om zo veel mogelijk te doen (dubbele consulten registreren, onnodige ECG’s, longfunctietesten te verrichten). Die perverse productieprikkel zal de kwaliteit van de zorg in de eerste lijn niet verhogen. Het geeft veel stress en hoge werkdruk bij de huisarts. Het werkplezier neemt af. Door in loondienst te gaan met goede management ondersteuning neemt de werkdruk af, plezier toe en nemen de kosten af.
Ik denk dat u zwaar overdrijft. En ik zie die perverse productieprikkels net zo goed in de tweede lijn. Ook door specialisten in loondienst, want een extra medisch onderzoek of extra behandeling levert de specialist misschien geen geld op, maar het ziekenhuis dat zijn/haar salaris betaalt wel. Er is immers nog lang geen sprake van uitkomstfinanciering.
.
Verder zouden, om huisartsen in loondienst te laten werken, de zorgverzekeraars huisartsenpraktijken moeten vestigen. Want een grote groepspraktijk die door huisartsen zelf wordt gevestigd wordt een maatschap. Of ze zouden bij zichzelf in loondienst moeten middels een BV, maar dan blijft de productieprikkel bestaan.
.
Dus nog steeds ‘zero points’ wat mij betreft.
Huisartsen ontevreden: terecht
Hele Eerste lijn ontevreden : terecht
Alle spreadsheet tijgers komen met prachtige verklaringen waarom de huisartsen en de Eerste lijn niet moet zeuren.
Als DGA moet je nooit alleen naar de de spreadsheet tijgers luisteren. Gewoon met de zorgverleners op de werkvloer meelopen. Dan hoor en zie je meer.
Wanneer de zorgverleners uit de zorg weglopen ( stemmen met de voeten), dan weet je : actie
Meer geld geven
Minder werk op hun bordje
Minder administratie
Meer arbeidsvreugde
Meer vertrouwen
Dit zijn de knoppen waar je dan heel snel aan moet draaien. Anders : failliet