Op de meeste ic-afdelingen van Nederlandse ziekenhuizen is het veel te lawaaiig. Het gemiddelde geluidsniveau ligt rond zestig decibel, terwijl de Wereldgezondheidsorganisatie WHO een maximum van 35 dB hanteert voor de nachtrust. Het meeste geluid komt niet van de apparatuur, maar van praten en handelingen door het personeel.
Dat blijkt uit onderzoek van Koen Simons, die onlangs promoveerde aan de Radboud Universiteit. Simons is internist-intensivist in het Jeroen Bosch Ziekenhuis (JBZ) in Den Bosch. Hij maakte een geluidsopname van drie dagen in een ic-kamer van het JBZ. Behalve een geluidsgemiddelde van zestig hoorde Simons geluidspieken tot zo’n negentig decibel. In een vervolgonderzoek deed hij 151 geluidsmetingen op verschillende ic-kamers van zes Nederlandse ziekenhuizen tijdens de slaapuren van patiënten. Het gemeten geluid verschilt van de geluidsbeleving van ic-patiënten. Die geven aan dat zij in hun slaap het meest gestoord worden door de geluiden en alarmen van apparaten.
Licht
Simons deed ook onderzoek naar de invloed van licht op ic-patiënten. Gemiddeld worden ze blootgesteld aan erg veel licht. Verondersteld werd dat ic-patiënten daardoor een groter risico lopen op delier. Het JBZ maakt sinds de start van het onderzoek in 2011 gebruik van flexibel licht op de ic. Simons ontdekte dat blootstelling aan licht voor of tijdens ic-opname geen invloed heeft op het voorkomen van delier. Vervolgonderzoek moet uitwijzen of lichttherapie zinvol is bij de behandeling van patiënten.
