In een brief aan de Tweede Kamer reikt VGN daarom vragen aan over de rol van het beroepsonderwijs, de definiëring van passende zorg, de landelijke governance en evaluatie van kennis en de organisatie van passende zorg.
Visie op passende zorg
Minister voor Langdurige Zorg Conny Helder heeft in haar beleidsbrief haar visie op de kennisinfrastructuur en passende zorg in de langdurige zorg met de Tweede Kamer gedeeld. Bij de voorgestelde invulling van passende zorg als ‘bewezen effectief’ heeft VGN echter vraagtekens omdat dit niet aansluit bij het eigen karakter van de langdurige zorg. Volgens VGN heeft het begrip passende zorg een fundamenteel ander karakter in de langdurige (gehandicapten)zorg dan in de curatieve zorg.
VGN onderschrijft het belang van passende zorg en transparantie hierover in de langdurige zorg. VGN werkt hieraan door middel van het Kwaliteitskompas en daaraan gekoppelde documenten, zoals de leidraad ‘Perspectief op persoonsgerichte zorg’. Daarnaast investeert de VGN in de kennisinfrastructuur en kennisontwikkeling, onder ander door de academische werkplaatsen.
“Fundamenteel anders” is “passende zorg” in de langdurige zorg voor gehandicapten, aldus VGN. Als we de prachtige documenten “kwaliteitscompas” enz. goed lezen zijn dit ook zeer passende documenten voor de generalistische verpleegkunde, opvoedkunde, GZ psychologie en geneeskunde. Wat is dan “fundamenteel”? Het ambtelijk taalgebruik van VWS is misschien niet passend, maar aan voormelde VGN documenten ligt niet alleen veel ervaringskennis ten grondslag, maar ook wetenschappelijke documenten.