In 2019 startte ActiZ de publieksaanpak Praat vandaag over morgen. Middels diverse regionale activiteiten kregen zorgorganisaties, gemeente en welzijn de ruimte voor een lokale insteek. Inmiddels voeren ruim honderd zorgorganisaties en tientallen regioverbanden het gesprek over ouder worden in een vergrijzende samenleving. “Het is goed dat de overheid hierop voortbouwt, want er lopen al veel initiatieven. De landelijke campagne helpt om de olievlek groter te maken”, aldus Westerlaken.
Gesprek starten
Zo’n 56 procent van de 60- tot 75-jarigen praat over de toekomst. Dat blijkt uit nieuw onderzoek dat in opdracht van VWS onder circa duizend mensen is uitgevoerd. Toekomstbestendig wonen en jong van geest blijven zijn de meest besproken gespreksonderwerpen. Als 65-jarige behoort Conny Helder, demissionair minister van Langdurige Zorg, zelf ook tot de doelgroep. “Ik ben dan ook bewust bezig hoe ik mijn zelfstandigheid zo lang mogelijk kan behouden.”
Met de landelijke campagne wil VWS dat het gesprek over ouder worden net zo gewoon wordt als gesprekken over iemands schoolkeuze, eerste baan of woning. Daarom is Praat vandaag over morgen de komende maanden te zien op televisie, in dagbladen, magazines, op wachtkamerschermen en via sociale media. Op de campagnewebsite vinden burgers tips, gesprekskaarten, video’s en ervaringsverhalen. Omzien naar elkaar, prettig wonen en gezond en fit blijven staat hierin centraal. “Met deze campagne, de activiteiten en bijeenkomsten willen we laten zien hoe mooi een gesprek over later kan zijn, zodat nog meer mensen dit gesprek gaan voeren”, aldus Helder.
Landelijke coalitie
Naast de landelijke campagne organiseren de Seniorencoalitie, het Senioren Netwerk Nederland, Ouder Worden 2040 en ActiZ activiteiten en bijeenkomsten om zoveel mogelijk mensen een gesprek over hun toekomst te laten voeren. Zo organiseren de provinciale ouderenbonden van het Senioren Netwerk Nederland dit en volgend jaar zo’n duizend lokale bijeenkomsten. Insteek is het vergroten van de zelfredzaamheid en het bedenken van woon- en zorginitiatieven die aansluiten op de lokale behoeften en mogelijkheden. Binnen Ouder Worden 2040 gaan burgers, publieke, private, kennis- en overheidsorganisaties aan de slag met een transformatieagenda en de ontwikkeling en opschaling van concrete oplossingen.
Ook ActiZ gaat binnen de ouderenzorg verder met het gesprek over vergrijzing. “Want wat betekent een stijging van het aantal ouderen en krapte op de arbeidsmarkt voor je werk als zorgprofessional?”, aldus Westerlaken. Hiervoor ontwikkelde de branchevereniging binnen hun campagne met sociale partners de theatervoorstelling Mag ik je kussen? en de medewerkerscampagne Hoe dan? Daarnaast zoekt ActiZ de samenwerking buiten de zorg. Zo sprak de branchevereniging in een Gespreksestafette onder meer met Zorgverzekeraars Nederland, Nederlandse Spoorwegen en Randstad over de uitdagingen en oplossingen die bij een vergrijzende samenleving horen. “Het is belangrijk dat we in gezamenlijkheid aan dit samenlevingsvraagstuk werken, omdat het niet iets van een mantelzorger, oudere, zorgprofessional of zorgorganisatie alleen is”, pleit Westerlaken.
WOZO
De VWS-campagne Praat vandaag over Morgen is woensdag 20 maart gelanceerd en maakt onderdeel uit van het programma Wonen, Ondersteuning en Zorg voor Ouderen (WOZO.)
Ik denk dat het zinvoller is om te starten met programma’s op scholen over hoe verzorg ik mijn ouders wanneer ik ook willen werken, carrière maken. Daarnaast moet de overheid wat betreft bouw aanpassingen doen. Wat valt er te praten over morgen? Mijn kinderen gaan echt niet in Doetinchem wonen om dicht bij de ouders te zijn. Zijn er buren die nog voor elkaar willen zorgen? Misschien in kleine gemeenschappen.
“Beramen”???
De bredere insteek van ActiZ spreekt mij meer aan dan het bevorderen van “babbelen” door ouderen. Immers hoe “morgen” wordt is onbekend, onzeker en speculatief. VWS wil ouderen misschien voorbereiden op het huidig beleid dat tot Op=Op zal leiden? Omdat enkele politieke partijen “de Zorg” als onkostenpost op de Rijksbegroting zien en de Langdurende Zorg willen minimaliseren. Zonder duidelijk beleid wat de bijdrage zal zijn vanuit de overheid is nu particulier praten over een onbekende toekomst “tijdvulling” en weinig betekenisvol voor mensen, die met kleine pensioenen, ondeugdelijke huisvesting, stijgende kosten voor levensonderhoud en op beperkingen inzake ondersteuning en zorg moeten gaan rekenen, toch?