Beroepsorganisatie V&VN hield een enquête over aantoonbaar vakbekwaam indiceren. De enquête is ingevuld door meer dan vijfhonderd deelnemers.
24 uur werken en intercollegiale toetsing zijn twee ideeën bij hoe wijkverpleegkundigen ‘aantoonbaar vakbekwaam’ kunnen indiceren. Er zijn in totaal vier concept-uitgangspunten. De twee andere uitgangspunten, namelijk werken volgens de standaard ‘Expertisegebied Wijkverpleegkundige’ en het volgen van een aanvullende training om te mogen indiceren, worden door verpleegkundigen wel als waardevol gezien.
Combinaties niet meer mogelijk
Dat er verdeeldheid is onder wijkverpleegkundigen over de 24 uur per week komt bijvoorbeeld omdat het dan lastig wordt om het werk als wijkverpleegkundige te combineren met een beleids-, onderzoeks- of managementfunctie. Hierdoor wordt een grote groep buitengesloten van het indiceren die wel bekwaam is.
Geen tijd
Dat er bezwaren zijn tegen intercollegiale toetsing komt vooral omdat die toetsing drie keer per jaar zou moeten plaatsvinden door een onafhankelijk procesbegeleider. Een van de respondenten zegt: ‘Intercollegiale toetsing met onafhankelijke procesbegeleider is in een klein wijkteam haast niet te organiseren. Als ik daar al tijd voor had.’
De vier uitgangspunten zijn voorgesteld door de expertkring ‘Indiceren en intercollegiale toetsing’ van V&VN. V&VN vindt het belangrijk dat alle wijkverpleegkundigen in Nederland op dezelfde manier passende zorg indiceren en organiseren.
Ruim 500 wijkverpleegkundigen ( enquête VenVn ) zijn het eens dat om te mogen indiceren gewerkt moet worden volgend de “standaard wijkverpleegkundige” en ook dat een korte training over indiceren zinvol is. De meer arbeidsrechtelijke vraag om tenminste 24 uur per week hiervoor beschikbaar te zijn, wordt niet door eenieder geaccepteerd. Ook een systeem van kwaliteitsbewaking door drie keer per jaar collegiale toetsing olv een onafhankelijke begeleider wordt niet algemeen gedeeld. Het siert VenVn om een belangrijk onderdeel van het werk “stevig” neer te zetten en naar mijn mening met (te ?) stevige randvoorwaarden. Ik weet niet of deze randvoorwaarden bijvoorbeeld ook gelden voor indicerende artsen en of deze nevenkosten van het indiceren door wijkverpleegkundigen daarmee hoger worden dan door die van artsen. Maar dit onderwerp geeft vertrouwen in het verantwoord toepassen van verpleegkundige zorg.