Fünf Sterne Bewertung
Ziekenhuisbestuurders zien zich geconfronteerd met gemiddeld 15 nieuwe externe eisen per maand. Daarmee is het totale aantal richtlijnen waar de ziekenhuizen rekening mee moet houden opgelopen tot meer dan twee duizend.
Dat constateert Louise Blume in haar proefschrift ‘Tools or Rules? The utility and limitations of guidelines in Dutch hospitals’, waarop zij op 1 november 2017 aan Tilburg University is gepromoveerd.
Niet alleen groeit het aantal richtlijnen dat van toepassing is op ziekenhuiszorg, ook wijzigen ze in een snel tempo. Bovendien verandert de aard en toepassing van de richtlijnen. Oorspronkelijk hadden deze richtlijnen tot doel om de kennis van professionals up-to-date te houden. Maar volgens Blume worden ze steeds vaker óók gebruikt voor andere doelen, zoals toezicht en handhaving. De omgang met deze kluwen van regels en richtlijnen wordt bemoeilijkt doordat er geen centrale plek is voor ontsluiting van de richtlijnen, versiebeheer en systematische communicatie over wijzigingen.
Onmogelijke opgave
Dit alles plaatst bestuurders vaak voor een onmogelijke opgave, aldus Blume. Uit hoofde van hun bestuurlijke verantwoordelijkheid zijn ze verantwoordelijk voor de kwaliteit van de geleverde zorg. Maar door de overdaad van regels en richtlijnen worstelen ze met vragen als: welke richtlijnen, of onderdelen daarvan, moeten voorrang krijgen? wat wordt er van mij verwacht en waar kan ik door de toezichthouder op worden aangesproken?
Ziekenhuisbestuurders geven aan dat het onmogelijk is om aan al deze eisen te voldoen. Ruim de helft (23) van de 39 bestuurders die Blume bevroeg ervaren problemen bij de implementatie van richtlijnen en het toedelen van de verantwoordelijkheid binnen het ziekenhuis. Als gevolg hiervan ontwikkelen deze ziekenhuizen een defensieve stijl.
Snoeien
Blume adviseert om te snoeien in het grote aantal regels. Toezicht en handhaving zouden zich moeten focussen op een beperkt aantal geprioriteerde kwaliteitseisen, die ook écht nageleefd moeten worden. De nadruk bij deze exercitie zou moeten liggen op verbetering en leren in ziekenhuizen, aldus Blume. Daarnaast pleit Blume voor een infrastructuur voor het bijhouden en prioriteren van externe eisen.
Blume studeerde Health Science aan de Universiteit van Maastricht, waar ze in 2010 haar masterdiploma haalde op het terrein van Health Economics, Policy and Management. Momenteel is ze verbonden aan de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU).
