Lineal Publikationsname / Publikationsnummer / E-Tag TT.MM.JJJJ (optional)
Uiterlijk 1 maart 2014 zullen 77 algemene ziekenhuizen hun sterftecijfer (HSMR) en sterftecijfer per specialisme (SMR) publiceren. De cijfers zullen op de website van de ziekenhuizen gepubliceerd worden. Ook de acht universitaire ziekenhuizen zullen hun sterftecijfers voor deze datum bekend maken.
Vorig jaar maakten 65 ziekenhuizen hun HSMR bekend, terwijl 6 ziekenhuizen ook de SMR bekend maakten. Het openbaar maken van de sterftecijfers is een direct gevolg van de regel ‘Verplichte publicatie sterftecijfers’ die de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) 10 december 2013 op verzoek van minister Schippers van VWS heeft vastgesteld. Op basis van deze regel zijn alle ziekenhuizen die per jaar minimaal zestig sterfgevallen bij klinische opnamen hebben, verplicht om de HSMR- en SMR-cijfers te publiceren.
HSMR
De HSMR is de verhouding tussen het werkelijke en het ‘verwachte’ aantal sterfgevallen in een ziekenhuis, vermenigvuldigd met 100. Met ‘verwachte sterfte’ wordt bedoeld: de sterfte die op grond van het patiëntenprofiel kan worden verwacht. De SMR-cijfers hebben betrekking op de verwachte sterfte (op basis van patiënten profielen) afgezet tegen de werkelijke sterfte per specialisme.
Acht ziekenhuizen hebben geen sterftecijfers beschikbaar en kunnen deze dan ook niet publiceren. Dat komt doordat er instellingen zijn waarvoor de zogenoemde exclusiecriteria van toepassing zijn. Een ziekenhuis valt onder de exclusiecriteria wanneer de registraties onvolledig en duidelijk van onvoldoende kwaliteit zijn, of wanneer de opbouw van de patiëntenpopulatie van het ziekenhuis te veel afwijkt van het landelijk gemiddelde.
Goede stap
NVZ-voorzitter Yvonne van Rooy vindt de publicatie van de cijfers een “goede stap op weg naar het zichtbaar maken van kwaliteit”. Toch plaatst de NVZ bij monde van bestuurder Wim van Harten ook kanttekeningen: “Patiënten willen een ziekenhuis of arts steeds meer selecteren op basis van geleverde kwaliteit, zoals ze dat ook steeds vaker doen bij andere diensten en producten. Het zou mooi zijn als we daarvoor een rangordelijst hebben. Maar die zijn alleen op te stellen als er goede kwaliteitsindicatoren zijn waarmee de zorg kan worden beoordeeld en vergeleken. Deze indicatoren zijn er nog niet, dit kost tijd”.
