Het is een van de suggesties die de grootste verzekeraar heeft meegegeven aan de opstellers van de nieuwe verkiezingsprogramma’s.
Zilveren Kruis wil verder dat de mogelijkheden om structureel te kunnen investeren in preventie vergroot worden. Zo zien zij onder meer heil in een voorstel van de RVS om zorgkantoren en zorgverzekeraars de mogelijkheid te geven om 2 procent van hun budgetten regelvrij te besteden.
Belonen zorguitkomsten
Ook vraagt de verzekeraar om meer ruimte voor het belonen van zorguitkomsten. De perverse prikkel om te betalen per verrichting moet uit het stelsel en vervangen worden voor financiering van een uitkomst. Ook vraagt de verzekeraar om een versnelling van de mogelijkheden om domeinoverstijgende samenwerking te bekostigen.
Dialoog starten
Een maatschappelijke dialoog moet opgestart worden over het recht op zorg. “Niet alles kan met zorg worden opgelost”, aldus Zilveren Kruis. “Start een respectvolle maatschappelijke dialoog met alle generaties. Die moet gaan over de vraag of we alle mogelijke zorg ook per se nodig hebben en of we alles wel met zorg kunnen oplossen. Kijk ook naar oplossingen buiten professionele zorg, zoals mantelzorg en informele zorg van de partner, familie, vrienden, buren, vrijwilligers of de kerk.”
Digitale zorg
Ook vraagt Zilveren Kruis om een wettelijke verankering van een keuzerecht voor patiënten op digitale zorg als de ontwikkeling van hybride zorg achterblijft.
Goed idee, neem dan ook gelijk de budgetpolis mee voor in de prullenbak.
“Zilveren Kruis wil” de “perverse prikkel” om verrichtingen ( is arbeid ) van de professional voor individuele gezondheidszorg te bekostigen wijzigen naar “resultaat”. Hieruit blijkt het grote wantrouwen van deze “zilveren verzekeraar van zorgkosten” in artsen, verpleegkundigen, verzorgenden IG, helpenden, para- en perimedici ! Bijvoorbeeld verpleegkundigen kregen in Nederland ( internationaal bezien laat ) vanaf 1984 pas kans om hun professionele bijdragen wetenschappelijk te gaan onderbouwen. Misschien moeten we toch sneller deze professionele zorg weghalen uit “de marktwerking”, waar nu zoveel AAN deze zorg verdiend wordt en de honorering en pensioengrondslag van oa verpleegkundigen nog steeds 8% struktureel achter loopt op marktcao’s ( oa sector banken- en verzekeraars ). De publieke sector ( politie, brandweer, defensie ) lokt meer en meer. En wantrouwen demotiveert en kost geld!
Nog erger dan wantrouwen naar de professional is een financiering op outcome de strategie om cherry picking te institutionaliseren. Mensen met complexe problemen komen dan in de kou te staan. Dit is misschien verdedigbaar bij een overaanbod aan zorg (aanbod), maar bij een overaanbod aan vraag is dat nefast. In de Somatiek (waar gestandaardiseerde interventies effectiever kunnen zijn) werkt dat ook beter dan in de ggz waar hulpverlening geen 1-tot-1 relatie heeft met zorg en optimale zorg een verkennend herstel traject is. Dit is de reden waarom specialisten voor de (complexe) ggz pleiten om de zorg deze als een maatschappelijke commodity te organiseren (net zoals de politie of andere maatschappelijke infrastructuur).