Toezichthouders in de zorg willen meer variatie in de mogelijkheden om zorgbestuurders te belonen. Hun brancheorganisaties NVZD en NVZT schreven er samen een rapport over. In het rapport noemen de NVZD en NVTZ een aantal maatregelen waarmee de financiële onzekerheid voor zorgbestuurders kan worden gecompenseerd.
Sinds de invoering van de WNT 1 en 2 gelden er inkomensmaxima voor zorgbestuurders. In 2015 bij het ingaan van de WNT 2 was dit 181.000 euro per jaar. Voor 2022 is het geïndexeerde maximuminkomen in de hoogste schaal 216.000 euro per jaar. De bezoldiging is namelijk afhankelijk van de omzet en de complexiteit van de zorginstelling en kent vijf verschillende niveaus.
Leaseauto
Wat het variëren in beloning van bestuurders complex maakt, is dat vrijwel alle op geld te waarderen componenten onder de definitie van ‘bezoldiging’ worden geschaard. Zo vallen de leaseauto, werkgeverspensioenpremies, rechtsbijstands- en aansprakelijkheidspremies allemaal binnen de maximale bezoldiging.
Een woordvoerder zegt namens de brancheorganisaties: “Op dit moment zijn er geen mogelijkheden om deze componenten buiten de bezoldiging te laten vallen. Wij adviseren om de bestaande ruimte te benutten door bijvoorbeeld een deel van de bezoldiging te gebruiken voor persoonlijke ontwikkeling en door in een aantal stappen toe te groeien naar het WNT-maximum.”
Ontslagvergoeding
De maximale ontslagvergoeding ligt inmiddels negen jaar op hetzelfde niveau, namelijk op 75.000 euro. De woordvoerder: “Er zijn mogelijkheden om de ontslagvergoeding te wijzigen binnen de kaders van de WNT. Een realistisch maximum hangt af van de loonontwikkeling in de sector. De commissie sluit hiermee overigens aan bij een voorstel dat de minister van BZK reeds in 2017 deed naar aanleiding van de eerste evaluatie van de WNT.”
Wachtgeldregeling
Momenteel is er geen wachtgeldregeling voor zorgbestuurders. De commissie meent dat het vooruitzicht op wachtgeld de financiële onzekerheid bij zorgbestuurders grotendeels wegneemt. Een financiële uitwerking voor dit argument ontbreekt in het rapport. “Het leek de commissie niet opportuun om de regeling al volledig uit te werken en de voorwaarden te bepalen die eraan verbonden zijn.”
Governance in een complex zorglandschap
Toezicht houden en besturen in het huidige zorglandschap is complex. Niet alleen kampen alle zorgorganisaties met de directe gevolgen van de coronacrisis op het personele en financiële vlak, ook liggen er vraagstukken over samenwerkingen in netwerken en innovatietrajecten. Deze ontwikkelingen leiden tot nieuwe risico’s en nieuwe vraagstukken en vereisen daarom nieuwe kennis, vaardigheden en inzichten. Van bestuurders en ook van de leden van de raad van commissarissen. Hoe gaat u om met de steeds grotere verantwoordelijkheden en de maatschappelijke impact als een genomen risico verkeerd uitpakt? Hoe verkrijgt u grip op dit complexe landschap? Draagt u bij uw zorgorganisaties bij aan het ontwarren van de complexiteit?
Ongelooflijk weer en houdt schijnbaar nooit op. De WNT norm is dus niet genoeg voor ‘rupjesnooitgenoeg’. 5 x modaal > ‘is het belangrijk dat zorgbestuurders ook zelf kunnen rekenen op goed werkgeverschap met gezonde arbeidsvoorwaarden’. Let vooral op dat ‘gezonde’. Ga jullie schamen!
Hoezo schamen. Bestuurders en/of toezichthouders vinden zichzelf zeer deskundig en zeer integer, daar kan geen gewone werknemer tegen op, mogen zij dan een centje meer verdienen, want mede dankzij de bestuurders en toezichthouders wil heel Nederland in de gezondheidszorg werken. .
Zorgbestuurders kiezen zelf voor deze carrière en dat betekent ook met de voorwaarden die hieraan gekoppeld zijn. Het is schandelijk dat zij een bevoorrechte positie willen krijgen ten opzichte van de andere medewerkers. Een wachtgeldregeling voor wethouders vind logisch, omdat zij een meestal hun werk opgeven voor het wethouderschap.
In het geval van zorgbestuurders gaat het bij ontslag om andere zaken.
Dat toezichthouders dit steunen is niet vreemd, zij zitten vaak zelf ook in deze positie. Ten aanzien van de ontslagvergoeding, als deze verhoogd wordt, dan moet dit ook gelden voor andere medewerkers.
Laat hier een onafhankelijke commissie hier een oordeel in plaats van de slager die zijn eigen vlees keurt.
Eens!
Bestuurders en/of toezichthouders zijn zeer deskundige en integere ,mensen die zich echt in de rondte werken en hun stinkende best doen tegen een inkomen die echt heel zielig voor hen is. Hun werknemers die nma een diensttijd de deuren achter zich kunnen sluiten moieten deze mannen en vrouwen naar allerlei sherryclubs om met jan en alleman keihard het gevecht aan te gaan voor de belangen van hun medewerkers en patienten, clienten, bewoners. Soms ;lopen ze een blauw oog op of een bloedneus, zelfs een been breken kan gebeuren, of een gebroken heup en dan nog door blijven knokken voor je personeel en de patienten. Als er geen bestuurders en toezichthouders zouden zijn dan zou het er pas slecht aan toe gaan in de Nederlandse gezondheidszorg.
Van deze idiotie moeten we af. Waarom nu weer risico afdekken bij dit honorarium? Grote onzin. Wellicht mogelijk om nu eens een debat te houden over inzet van publieke middelen in de zorg en de WNT norm. Terug naar max CAO lijkt me meer voor de hand liggen voor ‘zorgbestuurders’. Dan biedt de CAO de bescherming die je nodig hebt, ook als bestuurder.
Eens!
Eens met vorige schrijvers.
Laten we correcte herinneringen oproepen als het gaat om vergoeding en verpleegkundigen, met en zonder specialisatie.
Hierover is alleen gezeur.
Dit is beneden minachting.
Bestuurders schaam je en zorg voor je mensen met goed rentmeesterschap ipv de overbodige extra’s te koesteren.
Nog maar enkele jaren geleden is één van de vijf weegfactoren voor het vaststellen van de inschaling van zorgbestuurders gewijzigd. Voordien diende een organisatie tenminste 1 Mio p.j. om te zetten in bijvoorbeeld wijkverpleging om die mee te mogen tellen bij de weging. Dat minimum is verdwenen, ook een lage omzet telt nu mee. Er zijn bestuurders van relatief kleine organisaties (ca €20 Mio p.j.) die hun salaris in één keer met zo’n €50.000 p.j. mochten verhogen. De directe koppeling met de vergoedingen voor RvT leden is m.i. ook niet gewenst. Dit leidt ertoe dat alleen al de voorzitter van een dergelijke organisatie €20.000 p.j. kan toucheren. Het afbreukrisico mag dan groter geworden zijn de afgelopen jaren maar zorgbestuurders zijn nog steeds geen vrije ondernemers.
Wanneer zorgbestuurders net zo goed voor de medewerkers en de centraal staande patienten, clienten, bewoners zouden zorgen als voor zichzelf zou het in de zorg er stukken beter aan toe gaan. Tevens geeft het aan dat machthebbers zelf bepalen wasrt zij wel of geen recht op en waar anderen recht op hebben. Zij bepalen de waarden en normen en het werkvolk en de ziele[poten moeten dankbaar en gehoorzaam zijn. Hun mensbeeld is meer dan duidelijk. Er zijn nu eenmaal soorten mensen en de mensen die het meest en het hardt naar beneden kunnen trappen vinden zich zelf vreselijk goed en willen meer geld en meer macht. Juist omdat zij zeer deskundig zijn en zeer integer, daar kan geen werknemer tegenop zo blijkt. Dat er elke dag duizenden paienten, clienten, bewoners, ,mantelzorgers (leerling) verpleegkundigen en verzorgenden nodeloos lijden daar hoor je deze zichzelf erg belangrijk achtende mensen niet over.
kan deze weggehaald worden gezien de tikfouten.
Wanneer zorgbestuurders net zo goed voor de medewerkers en de centraal staande patienten, clienten, bewoners zouden zorgen als voor zichzelf zou het in de zorg er stukken beter aan toe gaan. Tevens geeft het aan dat machthebbers zelf wensen te bepalen wat zij wel of geen recht op hebben en waar anderen recht op hebben. Zij bepalen de waarden en normen en het werkvolk en de zielepoten (uitgeroepen tot centraal staande patienten, clienten, bewoners) moeten dankbaar en gehoorzaam zijn. Hun mensbeeld is meer dan duidelijk. Er zijn nu eenmaal soorten mensen en de mensen die het meest en het hardst naar beneden kunnen trappen vinden zich zelf vreselijk goed en willen meer geld en meer macht. Juist omdat zij zeer deskundig zijn en zeer integer, daar kan geen werknemer tegenop zo blijkt. Dat er elke dag duizenden patienten, clienten, bewoners, ,mantelzorgers (leerling) verpleegkundigen en verzorgenden nodeloos lijden daar hoor je deze zichzelf erg belangrijk achtende mensen niet over.
Klaarblijkelijk heeft ook de club van toezichthouders ingestemd met deze absurde maatregel – zie argumenten in de geplaatste reacties. Waren er ook toezichthouders die NIET voor hebben gestemd? Durven die zich ook te roeren in dit debatje?