Weinig maatwerk, extra administratieve lasten en een lage tarieven, dat zijn wat de achterban van ActiZ betreft de belangrijkste pijnpunten in de zorgcontractering in kader van de Wet langdurige zorg (Wlz) voor 2016.
Uit de enquête Zorgcontractering Wlz 2016 blijkt dat de helft van de ActiZ-leden problemen verwacht als gevolg van de zorginkoop. Het gaat daarbij onder meer om een verslechtering van de financiële positie en verschraling van de zorg, met name door onvoldoende inkoop van zware zorg.
Persoonsvolgende financiering
Zorgkantoren hebben voor 2016 minder zorg ingekocht om met een deel van het budget een start te kunnen maken met persoonsvolgende financiering. Zorgorganisaties verkeren echter in onzekerheid of dit geld werkelijk de klant volgt, stelt ActiZ. Dat wordt pas in de loop van het jaar duidelijk, terwijl zorgorganisaties wel moeten investeren in personeel.
Daarnaast laat het onderzoek zien dat de tarieven die zorgkantoren hanteren altijd lager zijn dan het landelijke maximumtarief. Een heikele zaak, vindt ActiZ, zeker gezien de kwaliteitsopgave waar zorgorganisaties voor staan en de toename van het aantal cliënten met een zware zorgvraag. Wat ActiZ betreft moet een maximumtarief voor zorgorganisaties haalbaar zijn en zouden bovendien de verouderde NZa-maximumtarieven herijkt moeten worden.
Ook klagen de zorgaanbieders aan het gebrek aan ruimte voor maatwerkafspraken met zorgorganisaties. Daarnaast brengt de zorginkoop veel extra administratieve lasten teweeg.
Dialoogmodel
Bij alle kritiek vindt ActiZ toch dat zorgkantoren een goede richting zijn ingeslagen. Voor de inkoop in 2016 bedienen de zorgkantoren met het dialoogmodel. In dit model kunnen zorgorganisaties met eigen ontwikkelplannen met het zorgkantoor bespreken en een opslag ‘verdienen’ op het basistarief dat het zorgkantoor zelf vaststelt. Uit het ActiZ-onderzoek komt naar voren dat vier van de vijf zorgorganisaties deze dialoog als constructief hebben ervaren. Toch is het volgens ActiZ voor kleine zorgorganisaties vaak ondoenlijk om een dergelijk ontwikkelplan in te dienen, waardoor ze geen opslag terug konden verdienen. Wel positief vindt ActiZ dat ruim de helft van de zorgorganisaties meerjarenafspraken heeft gemaakt rond kwaliteit. Dat is een verbetering ten opzichte van voorgaande jaren.
Voor de toekomst bepleit ActiZ een centrale rol voor de cliënt, ook bij de inkoop. Wat ActiZ betreft moet de dialoog tussen de zorgorganisatie en de cliënt c.q. cliëntenraad over kwaliteitsverbetering nog meer centraal staan in de inkoop voor 2017 door zorgkantoren. “Daarbij kunnen zorgkantoren natuurlijk monitoren”, vindt ActiZ. “Maar zouden zij geen aanvullende eisen moeten stellen.”
