Rotlicht leuchtend
Een inconsistent bureaucratisch ‘pandemonium’, dat is waar zorgverzekeraars de ziekenhuizen mee confronteren, aldus ETZ-topman Bart Berden: “Zorgverzekeraars gedragen zich niet meer als verzekeraars. Zij gaan uit van strakke budgetten op basis van prijs en volume. Ze leggen de risico’s volledig bij ons.”
Berden, bestuursvoorzitter van het Elisabeth-Tweesteden Ziekenhuis in Tilburg en Waalwijk (ETZ) uit zijn kritiek in het januarinummer van Skipr magazine in een gesprek met interviewer Willem Wansink.
Berden: “Als ziekenhuis hebben wij te maken met vier grote zorgverzekeraars die allen hun eigen budget hebben. Zij kopen elk een contingent behandelingen bij ons in; bij elkaar 500 miljoen euro. Als het ziekenhuis zo’n contingent niet helemaal opmaakt, dan wordt het afgesproken bedrag niet uitbetaald.”
“Maar als wij het contingent overschrijden door meer zorg te leveren, ontvangen we niks extra. Op die manier krijgen wij 10 miljoen euro minder betaald. Dit is niet uit te leggen aan onze patiënten en medewerkers. Want het budget is de norm, ongeacht wat de patiënt nodig heeft,” aldus de bestuursvoorzitter van ETZ.
‘Affront’
Hij wijst er op dat elke zorgverzekeraar inmiddels een eigen inhoudelijk beleid heeft. Zo zet VGZ in op ‘gepast gebruik.’ Berden: “Wij doen daaraan mee. Een andere zorgverzekeraar wil een prijs die 5 procent lager is. ‘Dan mogen jullie zoveel produceren als je wilt.’ Een affront. Waarom voeren de verzekeraars geen consistent inhoudelijk beleid, zodat wij onze zorg beter kunnen inrichten en de patiënt één boodschap kunnen geven.”
Gedoe
Gevolg is dat sommige verzekerden aan het eind van het jaar niet meer kunnen worden geholpen. Berden: “Door al dat gedoe met die contingenten moeten wij tegen patiënten zeggen dat ze bij een zorgverzekeraar zitten waar we al voldoende voor hebben gedaan. Die persoon past niet ‘in het juiste hokje’.”
Afspraken worden doorgeschoven naar volgend jaar of de patiënt wordt doorverwezen naar een ander ziekenhuis. Berden: “Volgens de verzekeraar is dat ons risico. Wat weet de patiënt daarvan? Die snapt dat niet. Dit is de realiteit, niet alleen in Tilburg, maar op veel plaatsen.”
Bureaucratie
Hij hekelt het terugkerende ‘pandemonium’ van onderhandelingen met de verzekeraars. “Waarom geen structurele meerjarenafspraken? Al die bureaucratie, dat aanvinken: allemaal weinig motiverend. Dan vraagt zo’n professional: ‘waartoe doe ik dat?’ Die besteedt tot een derde van zijn tijd aan administratie.”
Berden: “Als de professional het niet begrijpt, dan schaadt dat het vertrouwen. Die zegt dan: ‘ik geloof niet meer in het systeem. Dit systeem is anti-zorg, het is tegen wat ik aan het doen ben.’ Terwijl we de professionals juist nu keihard nodig hebben.”
