De professionals van AAG helpen bestuurders om bedrijfsvoering in de zorg te verbeteren, zodat die simpeler, sneller en doeltreffender wordt. Dat geldt ook voor de manier waarop de vastgoedportefeuille kan bijdragen aan de doelstellingen van de organisatie. Dat die vraag urgenter is dan ooit, laat Baselmans zien aan de hand van de zorgvraagprognose. “Die legt een probleem bloot: het laat een beeld zien waar we zonder beleid, zonder keuzes en zonder ingrijpen geen antwoord op kunnen geven. Keuze maken is nu noodzakelijk”, aldus Baselmans.
Bouwen?
Tot 2050 wordt de vraag naar zorg steeds groter en neemt de zorgzwaarte steeds meer toe. De vraag is: welke gevolgen heeft dat voor het zorgvastgoed? In november betoogde Cees van Boven – bestuursvoorzitter van Woonzorg Nederland – in Zorgvisie dat er te weinig actie wordt ondernomen om zorgvastgoed bij te bouwen. De benodigde 25 duizend extra verpleeghuisplekken in 2026 gaan we volgens Van Boven bij lange na niet halen. Tegelijkertijd bepleitte Marc van Ooijen – bestuursvoorzitter van De Zorggroep – dat er geen nieuwe verpleeghuizen gebouwd moeten worden. Volgens Bram Baselmans hebben ze allebei gelijk.
Serviceflats
AAG ziet de noodzaak voor het creëren van extra zorgplekken. Hij vindt die nog te weinig terug in de strategische vastgoedplannen van zorgorganisaties. Bram Baselmans: “Ze zijn vooral bezig met het bestaande vastgoed up-to-date te krijgen, maar er is veel meer nodig dan alleen vervanging van verouderd vastgoed! Op deze manier gaan we het niet redden.” Er is dus werk aan de winkel, maar daarbij moet goed gekeken worden naar het concept van zorg, aldus Baselmans. “In het segment geclusterd zelfstandig wonen zie je dezelfde doelgroepen terugkomen als in het verpleeg- of verzorgingshuis. Het idee is dat zij hier wel de kwaliteit van het verzorgingshuis krijgen, maar die personele bezetting is niet nodig. Anders dan bij groepswonen of kleinschalig wonen, wordt bij zelfstandig wonen alleen maar zorg geleverd. Voormensen die alleen ondersteuning willen, pleit ik voor de terugkeer van serviceflats. Die zijn helaas een stille dood gestorven.”
Beweging
Aan zorgorganisaties die hun eigen vastgoed inzetten en ombouwen naar PG-woningen, groepswoningen en kleinschalig wonen, heeft Bram Baselmans een paar adviezen. “Wlz-zorg thuis vraagt om een andere kijk op wonen en zorg. Scheiding van die twee vraagt weer om andere verbindingen tussen wonen, zorg en welzijn en dus andere vormen van samenwerking.” Zorgorganisaties moeten er voor waken dat zij hun personeel alleen op (thuis)zorg inzetten en daarnaast moeten partijen dienstverlening dichtbij faciliteren.
Dat vraagt om een andere manier van werken in de wijk, en daartoe is al een beweging gaande, constateert Baselmans. Het concept van vitale gemeenschappen en een inclusieve samenleving, zoals Marc van Ooijen die beschrijft, kan kwetsbare mensen in de wijk opvangen en de zorg alleen zorg laten leveren. Volgens Van Ooijen is daar geen stelselwijziging voor nodig, we zitten al in de transformatie daarnaartoe. Als voorbeelden van de beweging noemt Baselmans het Community Care Concept van Maria-Oord in Dongen, oplossingen uit de wijkkracht bij Surplus of de proeftuin Ruwaard met het ‘omdraaien’ van ontmoetingsruimten ten behoeve van de wijk.
