De cure domineert de zorgsector, zie de Skipr99. Nog geen dozijn namen uit de care. Het is echter dom de care te veronachtzamen. Want voor deze bezuinigingen zal het kwaliteitskader verpleeghuiszorg uit 2017 opnieuw worden geïnterpreteerd.
Herinterpretatie
Hiermee ontstaat namelijk een precedent dat op enig moment ook de cure zal raken. Zorginhoudelijk is er geen enkele aanleiding voor een nieuwe afweging. Dankzij een nauwelijks opgemerkte wetswijziging kan de politiek zich nu echter direct met de zorginhoud bemoeien. Onder politieke druk zal Zorginstituut Nederland met de herinterpretatie deze bezuinigingen een schijn van legitimiteit verlenen. Met verwijzing naar de arbeidsmarktproblematiek zal de bezettingsnorm worden losgelaten. Maar het Zorginstituut behoort helemaal geen rekening te houden met maatschappelijk omstandigheden. Het Zorginstituut dient op basis van wetenschappelijke kennis een norm vast te stellen.
Grondrechten
Los daarvan, toen de corona-epidemie losbarstte, waren we nog maar net begonnen met verbeteringen in de verpleeghuiszorg. Er zijn mooie stappen gemaakt, maar nog steeds wordt slechts in een beperkt deel van de instellingen zorg verleend die de toets van het kwaliteitskader kan doorstaan. Op te veel plaatsen worden nog steeds grondrechten geschonden.
Mentale zorg
Er is nog een derde reden voor dit harde oordeel. Naast de verpleeghuiszorg treft deze bezuiniging jeugdzorg, gehandicaptenzorg en ggz. Daar is nog niet eens een begin gemaakt met verbeteringen. Terwijl de nood ook hier bijzonder hoog is. Zorggerechtigden staan zo lang op een wachtlijst dat iatrogene schade ontstaat. Tegelijkertijd staat vast dat het aantal eetstoornissen, angststoornissen en stemmingsstoornissen tijdens de corona-epidemie is verdubbeld. Dit treft voornamelijk jongeren.
Een krimpend budget en meer patiënten, terwijl eigenlijk een forse investering nodig is om de kwaliteit boven de nullijn te krijgen. Tel uit je bezuinigingswinst. Ik twijfel niet aan de goede intenties, maar op het gebied van zorgbeleid blijken de vier politieke partijen in Rutte IV (en III) incompetent en onbetrouwbaar.
Mevrouw Gaemers slaat de spijker op z’n kop. De langdurige zorg (verpleeghuis/ouderenzorg/thuiszorg) laat met zich sollen. Dat was duidelijk zichtbaar in de Corona-tijd maar heeft een veel structurelere oorzaak. Als het inderdaad in deze sector gaat om care; zorgethisch denken en handelen ipv cure (behandelen vanuit het traditionele ZZ concept) dan is het onbegrijpelijk dat de sector op een paar kleine uitzonderingen na, in hoofdzaak bestuurd word door mensen (mannen) met weinig affiniteit met deze zorg. Ook in het hoogste gremium kun je van huis uit verpleegkundigen, op de vingers van een hand tellen. Met een meer dan 40 jarige ervaring in de care, goed geschoold en up to date op het gebied van de professionele standaard lukt het mij met ruim 25 sollicitaties in een paar jaar tijd, niet om als toezichthouder aan de slag te gaan in deze sector. Toezichthouders met een bedrijfsmatige, medische, juridische of economisch/financiële achtergrond – vaak bekend uit het old boys of giro’s netwerk, hebben de voorkeur. Zolang het belang vakinhoudelijke inbreng slechts met de mond beleden wordt zal de sector het kansarme lid van de gezondheidszorgfamilie blijven. Jammer en oliedom. De patiënt wordt er niet beter van.