De besparingen op de medisch-specialistische zorg komen in de plaats van een deel van de voorgenomen bezuinigingen op onderwijs. De coalitie sloot daarover deze week een akkoord met een deel van de oppositie. Agema was daar zelf nauwelijks bij betrokken en werd verrast door de bezuiniging die betrekking heeft op de medische zorgopleidingen.
Arbeidsmarkt zorg op klappen
De minister erkent dat zij best iets wil doen aan “uitwassen” bij de salarissen van medisch specialisten. Dat heeft zij naar eigen zeggen begin oktober al laten weten aan de beroepsgroep. Maar de nu afgesproken bezuinigingen gaan over de medische opleidingen en treffen volgens Agema “eigenlijk iedereen die in het ziekenhuis werkt”. Dat baart haar grote zorgen. “Onze arbeidsmarkt in de zorg staat op klappen”, waarschuwde zij. Uit een nieuwe prognose blijkt dat het personeelstekort kan oplopen tot 266.000 mensen. “Als er nu nog meer bezuinigd gaat worden op opleidingen, hoe hebben we straks nog mensen aan het bed staan?”
Integraal Zorgakkoord op losse schroeven
De bezuinigingen kunnen ook grote gevolgen hebben voor de afspraken die Agema probeert te maken met diverse partijen over een toekomstbestendige zorg, het zogenoemde integraal zorgakkoord. Zij heeft naar eigen zeggen al brieven gehad van de beroepsverenigingen van de ziekenhuizen, de medisch specialisten en verpleegkundigen waarin staat dat die onderhandelingen nu “op losse schroeven staan“. Eerder stapten de gemeenten al uit het overleg uit onvrede over het krimpende budget voor gemeenten. Het zorgakkoord werd jaren geleden gesloten, maar het gaat nu vooral om de uitwerking van de afspraken.
De precieze gevolgen van de extra bezuinigingen moet Agema nog “op een rijtje krijgen”. Zij gaat er wel van uit dat de onderhandelende partijen “dit met de beste bedoelingen hebben gedaan”, zei ze. “Kijk, we zitten in een hele ingewikkelde tijd. Er wordt bezuinigd. Dat is allemaal niet voor de lol. Het is ook om het huishoudboekje op orde te krijgen.”
Regeren is vooruit zien! Woorden en brieven zijn blijkbaar geen passende vormen meer om tot een werkbaar standpunt te komen. „Onze Minister“ is inmiddels „bezorgd en vleugellam en deze Tweede Kamer vindt „verpleegkundigen en verzorgenden tarten en pesten met budgetkrimp“ verantwoord. Andere vormen van communicatie, zoals eindelijk openbaar Op=Op beleid uit te voeren, teneinde een menselijke werklast te krijgen in verpleging en verzorging zal nu een passende shock therapie kunnen worden. De samenleving, en vooral de kiezers van deze politiek verantwoordelijken zullen daarmee wakker geschud worden. In de WGBO is opgenomen, dat bij ontbreken van bekostiging van de zorgarbeid, behalve acute zorg ( in GGZ en AGZ ) , zorg geweigerd mag worden. Aan het „uitwonen van verpleegkundigen en verzorgenden“ moet een eind komen. ( loonkloof, achterstelling bij honorering en faciliteren van onderwijsgevenden, „zorg als kostenpost en sluitpost te beschouwen“, wel applaus, maar alsmaar teren op de beschaafde humane karakters van de mensen, die de lijdende burgers bleven helpen, daar waar de samenleving steeds minder prioriteit daaraan biedt!)