Eén ding wil Inge Bryan meteen duidelijk maken: “Naast vervelende reacties op mijn ambities en leiderschap heb ook veel te danken aan mannen die me hebben aangenomen op belangrijke posities, en heb ik andersom vaak een gebrek ervaren aan solidariteit onder vrouwen. Toen ik na een jaar ouderschapsverlof weer fulltime ging werken, zeiden veel vrouwen bijvoorbeeld: daar krijg je spijt van, zo bouw je toch geen band op met je kind? Op het schoolplein, maar ook op de werkvloer. Ik raad iedere vrouw met ambitie dan ook aan: wil je vasthouden aan je eigenheid, bouw dan een dikke huid op en neem niet alles persoonlijk.”
Niet leuk
Het is een van de twaalf tips die Bryan deelde op Internationale Vrouwendag in maart. Op LinkedIn schreef ze: “Schaamte is een nutteloze emotie. Weg ermee. Maak je geen zorgen over wat anderen zouden kunnen denken.” Een andere tip is: “Doe iets dat je leuk vindt, maar accepteer dan 30 procent van je werk niet leuk is.” Bryan: “Veiligheid is mijn levensmissie. Ik heb een enorme intrinsieke motivatie om daaraan te werken en dat heb ik bij verschillende organisaties gedaan, van de politie en de AIVD tot het cybersecuritybedrijf Fox-IT. Het is mijn missie, en ik heb er veel in weten te bereiken. Maar het werk is zeker niet altijd leuk.”
Terugfluiten
Zo verbaast het haar hoe vrouwen kleiner worden gemaakt, door mannen, vrouwen, én zichzelf. “Op vergaderingen wordt er op een idee van een vrouw niet gereageerd. Zegt een man het even later, dan wel. Vroeger dacht ik dan: als het maar gebeurt. Tegenwoordig fluit ik mensen daar echt op terug. Overigens gebruik ik in ongemakkelijke situaties geen humor meer. Daarmee maak ik mezelf kleiner. Als iemand iets ongepasts zegt, laat ik een ongemakkelijke stilte vallen. Dan is het niet mijn, maar haar of zijn probleem. Ook onderbouw ik een inhoudelijk argument niet meer met een externe validatie of bron. Na dertig jaar mogen mensen vertrouwen op mijn autoriteit en expertise.”
Heidi
Toch blijft het af en toe pijnlijk. “Pas geleden schreef ik op LinkedIn over de Heidi en Howard-kloof: in een studie werd de loopbaan van een durfkapitalist van Heidi naar Howard veranderd. Je raadt het al: studenten vonden beiden even competent, maar ze vonden Howard veel aardiger dan Heidi. Zij werd gezien als egoïstisch en te agressief. Die kritiek herken ik.. Bij de politie zeiden sommige mannen: door vrouwen als jij kan ik geen carrière maken. Dan antwoordde ik: ‘Zo was het voor vrouwen de afgelopen tweeduizend jaar, dus stel je niet aan.’ Vinden ze me dan een bitch? Dat accepteer ik. Maar als het op de inhoud aankomt, sta ik wel op mijn strepen.
Tekst: Naomi van Esschoten
