Dat staat in het nieuwe advies ‘Van overleven naar bloeien: bestaansonzekerheid voorkomen en verminderen’.
Verkokerd systeem
Volgens de raad is er samenhang nodig bij hulp in zorg en ondersteuning, maar dat is niet mogelijk vanwege de manier waarop de zorg nu georganiseerd is. “De verantwoordelijkheid om ‘integraal te werken’ wordt steeds bij een individuele hulpverlener belegd, terwijl deze hulpverlener binnen een verkokerd systeem werkt.”
Vrij beschikbaar budget
De RVS adviseert om bij iedere regeling 2 procent van het beschikbare budget vrij besteedbaar te maken, zodat er een vorm van structurele bekostiging van domeinoverstijgende samenwerking ontstaat.
Tegenwerking onderlinge hulp
Onderlinge hulp wordt volgens de RVS ook tegengewerkt nu. De raad noemt als voorbeeld de morele plicht om naaste familieleden te helpen, bijvoorbeeld vanuit de Wmo. “Tegelijkertijd bestraft de overheid gangbare vormen van onderlinge hulp door familie en vrienden tóch: bijvoorbeeld door ouderen die besluiten te gaan samenwonen te korten op hun AOW, terwijl ze de samenleving door samenwonen veel geld besparen.” De raad ziet graag dat deze tegenstrijdigheden worden afgeschaft.
Bloei
De raad adviseert de overheid om zich bij hulp en ondersteuning te richten op bloei in plaats van op zelfredzaamheid. “Met de huidige focus op zelfredzaamheid overschat de overheid het ‘doenvermogen’ van mensen. Dit leidt ertoe dat mensen te laat en te kortstondig de hulp krijgen die ze nodig hebben. Waardoor zij lange tijd in onzekerheid blijven leven of telkens weer in terugvallen– zij overleven dus”, aldus de RVS.
Ongeveer één op de zes volwassenen in Nederland heeft te maken met dreigende bestaansonzekerheid, met alle maatschappelijke kosten van dien.
Het advies is woensdag aangeboden aan demissionair minister voor Armoedebeleid, Participatie en Pensioenen, Carola Schouten.
Lees op Zorgvisie een interview met RVS-raadslid Pieter Hilhorst over gezondheidsverschillen: ‘We moeten focussen op ontplooiing’
Omvangrijk ( 100 pagina’s ) actiegericht “vergezicht” met beschrijving van vele “pijnpunten” in onze huidige samenleving en bij onze huidige overheid. De “kop-op-therapie” ( “bloei bevorderen” ) en minimaliseren van het begrip “zelfredzaamheid” vraagt niet alleen om “ervaringskennis”, maar naar mijn mening om degelijk onderzoek naar de werkzaamheid ( passendheid ) ervan. De “last” van de bescherming van persoonlijke informatie (privacy wetgeving) begrenst het breed gebruik hiervan bij het goed bedoeld bevorderen van groei op diverse levens- en bestaansgebieden. Verschillende kwesties die volgens de RVS aangepakt zouden moeten worden, kunnen ook op kortere termijn onder “bestaanszekerheid” al worden verbeterd. Voer voor politicologen, sociologen, sociaal psychologen en agogen, maar ook voor betrokken burgers.