Een zorgorganisatie die inzet op digitalisering van de communicatie loopt al gauw aan tegen een woud van aanbieders, constateert Helder. Bovendien heb je niet alleen te maken met je eigen systeem, maar ook met dat van de ander. “Je kunt pas iets communiceren met elkaar als je het aan twee kanten gedigitaliseerd hebt”, schetst de bestuursvoorzitter van zorgorganisatie tanteLouise. Met alle gevolgen van dien. “Je ziet dat de registratielast ontzettend is toegenomen. Heel veel zaken die we vroeger in de back-office deden – orders afhandelen, dingen vastleggen – zijn in het werk van verpleegkundigen en artsen terecht gekomen. Dat moeten we echt oplossen door er op een andere manier naar te kijken.”
Veranderingen onder de motorkap
De sleutel tot die andere kijk, ligt volgens Rick Goud bij de manier waarop nieuwe technologie aansluit bij de huidige praktijk van de zorgprofessional. “Je wilt iets hebben dat past op de bestaande manier van werken terwijl je onder de motorkap dingen verandert”, zegt hij. Hij trekt een parallel met de Tesla, die voor de gebruiker niet veel afwijkt van de oude, vertrouwde auto maar technisch gezien heel anders werkt. Bij elk nieuw model wordt ook de buitenkant iets aangepast. Op dezelfde manier ‘vermomt’ Zivver moderne communicatiesystemen als e-mail.
Leiderschap
Goud en Helder zijn het erover eens dat de digitalisering van de zorg in hoge mate een kwestie van leiderschap is. Veel initiatieven die vanuit VWS worden opgezet – zoals MedMij en zibs (zorginformatiebouwstenen) – plaatsen een stip aan de horizon waar weinig op af te dingen is. “Maar de uitdagingen en problemen ontstaan in de route daar naartoe”, zegt Goud. Ook plaatst hij zijn vraagtekens bij de besteding van het geld uit de diverse VIPP-regelingen. “De reflex is dat mensen dat geld gebruiken om portalen aan te schaffen waar de patiënt moet inloggen. We vragen de mensen hun gedrag aan de passen aan de technologie, in plaats van dat we met technologie mensen helpen stap voor stap te veranderen.”
Interne urgentie
Als bestuurder is Helder er heel bewust mee bezig om de technologische mogelijkheden van de toekomst en de dagelijkse praktijk van nu te balanceren. “We halen de fases heel goed uit elkaar”, vertelt ze. “Dit is waar we naartoe willen en dit is waar we het nu mee moeten doen. Wat kunnen we daar al mee zodat we niet op de technologie van morgen hoeven te wachten?” Zo zorgt ze ervoor dat de zorgverleners niet innovatie-moe worden en tegelijkertijd intern urgentie ontstaat.
Thema’s als de kracht van de regio, de rol van de zorgverzekeraars en het voorkomen van vendor lock-ins komen aan de orde. Goud en Helder zijn het met elkaar eens: dit is een moment van versnelling en digitalisering, maar er zijn nog veel stappen te zetten en het is zaak de urgentie vast te houden. Hoe zij dit zien en meer hoort u in Skipr Q&A: digitaal communiceren in de zorg.
–
Deze Skipr Q&A is een samenwerking tussen Skipr en Zivver.
